Life in Hangzhou

Hey iedereen!

Ik heb geteld en vandaag is dag 113 aangebroken. 16 weken in Hangzhou. Vorig jaar na hetzelfde aantal dagen had ik het wel zo’n beetje gehad in Spanje, toen wilde ik op weg naar huis. Nu heb ik het tegenovergestelde. Kon iedereen maar hier komen om iedereen weer even te zien!
Het wordt een iets andere blog omdat ik veel ga vertellen wat ik heb gedaan..

In mijn vorige blog had ik al geschreven dat mijn ouders waren gearriveerd en het was even wennen voor ze. Maar ze vinden het een leuke cultuur met vriendelijke mensen. Ze hadden na 2 weken het gevoel ook niet meer terug te willen. Al was het voor hun natuurlijk ook vakantie, haha. Ik moest helaas gewoon doorwerken. De dagen dat ik vrij was hebben we uitstapjes gemaakt naar omliggende steden maar ook gewoon in Hangzhou gebleven. Met alle mensen uit eten was trouwens een leuk etentje geworden. M’n ouders hebben van Coco nog een leuk cadeautje gekregen en ze hebben Albert ontmoet. Hij noemde ze Lilian en Water (Wouter)
Het eerste weekend zijn we samen met MC , Anneloes en mijn collega Sandy naar haar geboortestad gegaan. De stad ligt direct aan het thousand Island lake, een meer met 1088 eilandjes! We hebben 3 van die eilanden bezocht en slangen en grote vissen gezien. Daarna werden we uitgenodigd door de familie van Sandy om bij hun thuis te eten. Jammer genoeg hadden we niet genoeg tijd om daar lang te blijven… al met al een geslaagde dag. Zondag zijn we met een bootje naar het grootste eiland gevaren op het Westlake. MC en ik waren daar een prima attractie voor alle Chinezen toen we ons in het traditioneel Chinees gingen kleden. Het volgende weekend zijn we een dag naar Shanghai gegaan. Jammer genoeg was het een beetje mistig dus hadden ze de skyline niet kunnen zien. Gelukkig hadden ze wel de oude stad gezien met de bijbehorende Chinese bezigheden: eten!
M’n vader heeft het nog volgehouden tot het einde van het straatje, MC en m’n moeder hadden het opgegeven toen ze halverwege waren! Het stonk echt vreselijk…en op het moment toen we wegliepen wilde een oud vrouwtje geld van ons hebben. Ze liep achter MC aan en raakte haar met haar nogal vieze handen aan. Natuurlijk hebben we alles bij de hand waaronder handalcohol, haha.

De volgende dag met z’n 3en nog naar de Lingyin Tempel geweest… een van de mooiste in China! Je moet hier bijna overal geld ingooien of ergens opleggen. Als een echte toerist heeft iemand m’n moeder wierrook aangesmeerd. We hadden ze uiteindelijk maar aan iemand gegeven.
Coco belde op of ik samen met MC en Anneloes naar een Chinese bruiloft wilde van haar vrienden die avond. We houden wel van een feestje en wilden het natuurlijk wel eens van dichtbij meemaken. Allereerst schrijft iedere gast een stukje aan het bruidspaar en de meiden krijgen een knuffelbeertje en de jongens een lot voor de loterij. Meestal huren ze een grote zaal af in een hotel, zoals deze keer ook. Met veel muziek en veel lawaai geven ze elkaar het ja-woord en ze mogen kussen op het liedje ‘I’ll always love you’. Daarna is het gewoon eten en veel drank. Daarna werden er spelletjes gehouden voor de kinderen. Wij, als Nederlanders vonden het de uitstekende timing om ze eens iets Nederlands te leren; de polonaise! Het ging in het begin een beetje stroef maar ze vonden het leuk!
En als goede afsluiter hebben we door de microfoon, een beetje vals, het Wilhelmus gezongen.. hoe leuk is dat?!

Een paar dagen later was het tijd om afscheid te nemen van m’n ouders na meer dan 2 weken. Bijna elke dag iets met ze gedronken of gegeten. Toevallig was ik die dag vrij om ze naar het vliegveld te brengen. We hadden bij toeval een mooi luxe auto en de chauffeur bracht me naderhand netjes terug bij Shangri-La.
Het was echt leuk om ze alles te laten zien en weer even met ze te lachen en te praten. Al heb ik natuurlijk hier een heel nieuw leven, we hebben elkaar bijna iedere dag gezien. Ik zie ze al over 2.5 maand weer op Schiphol…

Diezelfde dag ben ik met Albert naar kleren op zoek gegaan.. je wilt niet weten wat voor een smaak ze hier hebben. Ik heb tot op heden nog he-le-maal niks kunnen vinden. Wel heb ik van Albert een paar shirts gekregen, wel heel aardig. Zaterdag zijn we gaan zwemmen samen met Coco. Ik zie mijzelf nou niet echt met een badmuts op en we hadden er ook geen zin om er eentje te kopen. We sprongen mooi het zwembad in tot dat ze ons maar gewoon badmutsen gaven. Was even leuk weer gezwommen te hebben! Gisteren ben ik met Sam ook wezen zwemmen… het enige is dat hij dat nog niet goed kan. Veel Chinezen kunnen namelijk niet zwemmen en hebben dat ook nog nooit geleerd. Van zwemles hebben ze nog nooit gehoord. Dus ik heb hem geleerd hoe je beter moet zwemmen en daarna nog wezen poolen. Vandaag weer vrij en lekker rustig aan gedaan, een drankje met MC gedaan en vanavond samen met de meiden en Gert uit eten! Ik vermaak me dus nog wel prima.
Volgende week ga ik met Albert zwemmen en die heeft nog nooit gezwommen, dus dat wordt nog lachen!!

Hij en Sam kennen allebei geen deodorant.. ik heb geen idee of het nou toevallig is of ze het hier niet zo kennen. Ik vroeg of ze wat wilden gebruiken maar allebei wisten ze niet hoe.. haha.
Verder vinden ze een hand geven nogal moeilijk. Mijn collega vertelde dat we bij aankomst haar hebben ontmoet (ik kan me bijna niks meer herinneren van mijn aankomst in het hotel) en dat ik haar dus een hand gaf. Ze vertelde me dus afgelopen week dat ze het best eng vond…Ze vertellen me nogal wat leuke en interessante dingen: Vrouwen mogen hier met 55 met pensioen en mannen 60 of 62 jaar.

Nog even een stukje over het werk want het werk vind ik verassend genoeg leuk! De laatste 3 maanden van mijn stage werk ik bij de Front Desk. De werkzaamheden die ik nu heb zijn bijv. mensen opbellen, mailtjes sturen en beantwoorden van gasten, zorgen dat kamers schoon zijn en gasten opwachten en uiteindelijk naar de kamer brengen, verjaardagstaartjes afgeven en taxideuren openen en bagage naar de kamers brengen… veel te doen en met hele leuke mensen om me heen. Daarbij mag ik ook af en toe buitenlandse gasten inchecken. We hadden een tijdje geleden heel hoog bezoek: de vice-president van Indonesië. Ze had de hele dag door beveiliging, de rode loper en alles erop en eraan. Ik mocht dus haar naar de kamer brengen (in m’n eentje). Toen ze aankwam rijden moest ik perse de autodeur openen voor de tv-camera. Het komt op nationale tv maar kan ik niet zien.. Misschien kan ik later wat foto’s vragen. Ook bijvoorbeeld mensen die vragen of ze door mij naar de kamer gebracht kunnen worden i.p.v. door mijn andere collega.
Nog een paar weken en dan ga ik bij de Horizon Club werken.. een soort lounge voor gasten die veel geld hebben. Daarna, al wil ik er nog niet aan denken, moet ik alweer terug naar Nederland. Eerst nog lekker naar Spanje en dan heb ik alweer een sollicitatiegesprek voor op Schiphol te werken…

Buiten dit wat ik heb geschreven ga ik nog vaak naar de bar of poolen met Albert. Elke dag heb ik wel iets te doen. Volgende week ben ik 4 dagen vrij dus ik ga misschien naar een andere stad.
Over een paar weken ben ik jarig en dat ga ik vieren door met alle mensen te gaan bowlen:) 24 juni valt op een vrijdag en dan ben ik vrij, komt dus goed uit!!
Nog ander nieuws; als ik wil kan ik volgend jaar terugkomen naar China met een hogere functie.. ik ga er nog maar eens goed over nadenken! Ik moet namelijk nog wel genoeg bloed overhebben om de reis te kunnen maken aangezien er hier steeds meer muggen komen.. en dat spul wat ik heb gekocht helpt dus niet. Lang leve China:D

Tot m’n volgende blog!

Adios mi amigos!
Niels